Vind je Ikigai

In de herfstnieuwsbrief van 2018, heb ik een stukje geschreven over het boek Ikigai; de Japanse geheimen voor een lang en gelukkig leven, van de schrijvers Francesca Miralles en Héctor Garcia. Het boek is geïnspireerd door een unieke plek Ogimi op het eiland Okinawa in het noorden van Japan, waar de meeste honderd-jarigen leven en die ook hun IKIGAI -hun reden voor hun bestaan- weten. Het geheim van hun ‘jeugdigheid’ op hoge leeftijd schrijven zij toe aan gemotiveerd en energiek leven. Hun goede voeding verbouwen ze grotendeels nog altijd zelf. Er is een prettig klimaat en ze blijven vooral bezig met hun passie, missie en roeping en velen hebben ook nog een bedrijfje en bezigheid in de gemeenschap. Belangrijk is ook de aandacht en betrokkenheid voor de mensen om hen heen en ze blijven het leven vieren!

De schrijvers van dit boek hebben naar aanleiding van het succes van het boek een tweede boek geschreven: “Vind je Ikigai; breng het Japanse geheim voor geluk in de praktijk”.

Aangezien ik zingeving, wat Ikigai ook is, heel belangrijk vind en het graag praktisch maak, kocht ik in januari dit boek. Ik stelde mijn man voor om het boek samen te lezen en elke dag lazen we een stukje met zeer veel plezier uit dit boek en praatten er met elkaar erover. Het boek beschrijft in een reis langs 35 stations inspirerende thema’s die mogelijk tot meer geluk in je leven kunnen bijdragen als je ze toepast!! Het is een reis langs toekomst, verleden en heden.

Dit alles met het doel om te ontdekken wat je Ikigai is. Een aantal hoofdstukken zet ik graag in het licht!

Je wordt in de hoofdstukken over toekomst o.a. uitgedaagd om je comfortzone te verbreden en in mogelijkheden te denken.

• Een belangrijk hoofdstuk was voor mij om minstens één onmogelijkheid op mijn dagelijkse agenda te zetten. Nu, terugkijkend op de laatste maanden, ben ik verbaasd dat ik het meer aandurf om dingen die onmogelijk lijken aan te pakken en heb ook wel wat onverwachte successen geboekt.
• Volharding en geduld bij wat je je hebt voorgenomen is ook zo’n belangrijk hoofdstuk voor mij. Ik merk dat als ik een besluit neem, omdat ik het echt belangrijk vind dat het gedaan wordt, dan doe ik het ook. Energie en tijd vretende mitsen en maren krijgen veel minder kans. Er is helderheid en het lukt dan ook makkelijker.
• Onder de indruk was ik van het hoofdstuk over Benjamin Franklin, een zeer veelzijdig man, die de bliksemafleider heeft uitgevonden, grondlegger was van de Verenigde Staten, filosoof, politicus en zich bezighield met zelfkennis en persoonlijke groei. Op zijn twintigste had hij bedacht, dat hij in zijn leven morele volmaaktheid wilde bereiken. Hij las daartoe allerlei biografieën van de groten der aarde en haalde daar 13 deugden uit. Voor elke deugd, bijvoorbeeld vlijt, of rechtvaardigheid nam hij een week de tijd en schreef op of het die dag gelukt of niet gelukt was. Hij beschrijft in zijn autobiografie dat hem dit heel erg veel gebracht had in zijn leven.

Naar aanleiding van dit hoofdstuk heb ik 13 waarden voor mijzelf opgeschreven en ze een kwartaal lang getracht te beoefenen. Dit was interessant, na een week duidelijkheid met veel plezier beoefend te hebben, merkte ik dat ik het de week daarna met vriendelijkheid als thema, moeilijk had. Creativiteit tijdens een week griep viel ook niet mee. Illusies over mezelf, wat makkelijk voor mezelf was en wat niet, lagen toch anders dan gedacht. Het heeft zeker zelfkennis bijgebracht en ook wil ik mijn zelfgekozen waarden nogmaals onder de loep nemen. Ook leuk om het te zien als een wilsoefening.

Zo zijn er vele hoofdstukken in het boek, die mij gemotiveerd hebben. Zo was er het 30 dagen Haiku traject om iedere dag een Haiku te maken over iets wat je geraakt heeft die dag. De Haiku bestaat uit 3 zinnen, de eerste heeft 5 lettergrepen, de tweede zin 7 lettergrepen en de laatste zin weer vijf. Soms komen er meerdere Haiku’s. Ik ben inmiddels met mijn 5^de 30 dagen traject bezig,

Midzomer avond
Lopen met Julia,
Zon kleurt het water
Duizenden vliegjes
Dansen in het avondlicht
Plotselinge plons

Ook zo’n fijn onderdeel (en best haalbaar) is een vijf minuten dagboek bij te houden, waarin ik ’s ochtends iets opschrijf over de nacht, iets waar ik me dankbaar voor voel als dat aan de orde is en vooruitblik op iets speciaals van de dag. ’s Avonds kijk ik terug op de dag, wat bijzonder was en wat nog aandacht behoeft.

Het bijzondere van dit boek is dat er ook in de oefeningen veel overeenkomsten zitten die ook in de antroposofische scholingsweg beoefend worden. Wijsheden van vele culturen en richtingen komen samen om ingrediënten te bieden voor onze eigen zingeving. Zo belangrijk om op een manier die bij ons zelf past van binnenuit sturing te kunnen geven aan ons leven. Als dit lukt voel je je echt gelukkiger. De kunst is ook om niet te veel te willen, vandaar zijn de hoofdstukken over beeldschermvrije tijden instellen, over slow life, maar één ding tegelijkertijd te doen en anderen ook zeer waardevol om vitaal te blijven.